Kur’ân-ı Kerîm’de Hz. Peygamber’e ve onun sünnetine uyulması gerektiğine dair birçok âyet bulunmaktadır. Bu âyetler genel olarak; (a) Allah Resûlü’nün Kur’ân’ı açıkladığını belirten âyetler, (b) Hz. Peygamber’e itaat etmenin zorunlu olduğunu söyleyen âyetler, (c) Hz. Peygamber’i örnek almayı emreden âyetler, (d). Allah’ın Resûlü’ne helâl ve haram kılma yetkisi verdiğini belirten âyetler şeklinde dört grupta incelenibilir. Hz. Peygamber’in (s.a.v.) risâlet görevinin sadece Kur’ân’ı insanlara ulaştırmak, yani bir anlamda postacılık olmadığını gösteren ve Kur’ân’ın yanı sıra hikmetin de verildiğini söyleyen âyetler bulunmaktadır. Bu âyetlerden birinde Allah, "/Nitekim size içinizden âyetlerimizi okuyan, sizi kötülüklerden arındıran, size kitap ve hikmeti öğreten ve bilmediklerinizi bildiren bir peygamber gönderdik" (Bakara, 2/151) buyurmuştur. Âyet-i kerîmede geçen hikmet kelimesine birçok anlam verilebilir. Ancak kitap ile kullanılan yerlerde âlimler genel olarak hikmete sünnet manasını vermeyi tercih etmişlerdir. Nitekim şu âyette bu mana daha fazla hissedilmektedir: " /(Ey Peygamber eşleri) evlerinizde okunmakta olan Allah’ın âyetlerini ve hikmeti hatırlayın." (Ahzâb, 33/34).