Ebû Bekir İbnü’l-Arabî’nin “Ârizatü’l-ahvezî” si Tirmizî’nin “el-Câmiu’s-sahih” i hakkında yapılan şerhler arasında en tanınanıdır. Azimâbâdî’nin “Avnü’l-ma’bûd” u ve Sehârenfûrî’nin “Bezlü’l-mechûd fî halli Ebî Dâvûd” u Ebû Dâvûd’un “es-Sünen” i hakkındaki en önemli şerhlerdendir. Mâzerî’nin “el-Mu’lim bi fevâidi Müslim” i Müslim’in el-Câmiu’s-sahîh’iyle ilgili ilk şerhtir.  Kastallânî’nin “İrşâdü’ s-sârî” sinde ise isimli şerhinde başlangıçta İbn Hacer’in “Hedyü’s-sârî” isimli mukaddimesi özetlenmektedir.