İslâm coğrafyasının genişlemesi, sahâbenin değişik bölgelere dağılmış bulunması ise hadislerin Kur’an gibi tek kitap haline getirilmesine engel teşkil etmiştir. Bu durumda muhaddisler hadiste yapılabilecek tashîf ve tahrifleri, Arap yazısından kaynaklanan diğer hataları önlemek için bazı tedbirler almayı gerekli görmüşlerdir. Arap yazısının yazılı metinlerden doğrudan nakil yapmak için yetersiz olduğu bu dönemde muhaddisler, hadislerin hatasız naklini temin etmek amacıyla D seçeneğinde verilen I. ve III. tedbirleri almışlardır. II. ve IV. maddede bahsedilen uygulamalar ise bu dönemde alınmış tedbirlerden değildir. Bu dönemde hadislerin doğru yazılımı için herhangi bir okul kurulmamıştır. Hadis öğrenmek için yapılan yolculuklarda engellenmemiş hatta hadis talebeleri hadisleri bizzat hocadan almak için yorucu yolculuklara çıkmışlardır.