Önem tabakasına göre bakıldığında Sahâbe ilk sırada yer almaktadır ve kelime anlamı Hz. Peygamber’i, ona iman etmiş olarak gören veya onunla karşılaşan ve müslüman olarak ölen kimse demektir. Hadis ilminde, mümin olarak bir veya daha fazla sahâbi ile karşılaşan ve müslüman olarak ölen kimseye tâbiî denir. Muhadramûn Câhiliyye ve İslâm devirlerine yetişip Hz. Peygamber zamanında müslüman olduğu halde onu görememiş kimselere denir. Etbâ’ tabakası mümin olarak tâbiînden bir veya birkaç kişiyle karşılaşan ve müslüman olarak ölen kimse demektir. Fukahâ-i seb’a ise tâbiî tabakasında ilim ve dindarlık yönüyle öne çıkmış Medîneli yedi kişidir.