Muayyen (belirli) icazet: Hocanın, talebesine rivayetlerinin yazılı olduğu belli bir kitabı rivayet etmesi için izin vermesidir. İslâm âlimlerinin büyük çoğunluğu bu tür icazeti kabul etmektedir. Umumî icazet: İcazeti verilen kitabın, “zamanımda yaşayanlara, Müslümanlara, icazet isteyen herkese icazet verdim” şeklinde rivayetine izin verilen kişi veya kişiler belirtilmeden verilmesidir. Bu tür icazet bazı âlimler tarafından uygulanmıştır. Ancak önde gelen hadis âlimlerinin çoğunluğu ise bu tür icazetin doğru olmayacağı görüşündedir. Şarta bağlı icazet: Belirlenen veya bilenmeyen bir kimsenin arzusuna bağlanan icazettir. Bu türde âlim, “Falanın istediğine icazet verdim” veya “Arzu edene icazet verdim” diyerek icazet verir. Bu tür icazet belirsizlik bulunduğu ve şarta bağlı olduğu için kabul edilmemiştir. Doğmamış çocuğa verilen icazet: Âlimlerin çoğu bu icazet türünü uygun bir yöntem olarak görmemiştir. İleride elde edilecek rivayetlere verilen icazet: Kendisinde olmayan bir bilgiye izin vermek anlamına gelmesi sebebiyle bu icazet türü geçersiz kabul edilmiştir.