Süt koyunları, zayıf görünümlüdür. Bu koyunlarda; baş zarif ve etsiz, boyun uzun, vücut derinliği az, kaburgalar geriye doğru eğimli, kemikler ince fakat güçlü, meme bezsel yapıda ve iyi gelişmiştir. Süt ve genellikle döl verimleri yüksektir.
Doğu Friz: Kuzey Almanya’nın Marsh adı verilen kıyı bölgesinde geliştirilen nemli deniz iklimine
çok iyi uyum sağlamış olan, bu nedenle step bölgelerine yayılma olanağı bulamayan bir ırktır. Süt ve döl verimi yüksek olan bu koyunlar genellikle 3-5, en çok 8-10 başlık gruplar halinde aile işletmelerinde yetiştirilirler. Doğu Friz’in yapağısı beyaz, ortalama yapağı verimi 4 kg, Sortimanı 48 50’S tir. Vücut yapısı iri fakat süt koyunlarının genel özelliklerine uygundur. Koyunlar 80-90, koçlar 100-120 kg ağırlıktadır. Doğuran 100 koyundan ortalama 200-230 kuzu alınır.

Langhe: Kuzey İtalya’nın çalılık ve taşlık arazilerinde yetiştirilen Langhe koyunu iri yapılı, beyaz, kaba ve uzun yapağılı bir ırktır. Ortalama süt verimi 200-300 kg arasında değişmektedir. Küçük aile işletmelerinde 3-5 başlık gruplar halinde yetiştirilirler. Doğuran 100 koyundan 150-160 kuzu alınır. Akdeniz iklim koşullarına iyi uyum sağlamış olan Langhe, Trakya, Marmara ve Ege koyunculuğunun geliştirilmesinde kullanılması öngörülen bir ırktır.

Romanov: Bağımsız Devletler Topluluğununönemli koyun ırklarından birisidir. Süt verimi 100
günlük laktasyonda 100-150 kg dolayında olup diğer süt ırklarına göre geri sayılabilir. Romanov ırkının en önemli özellikleri; yılın her mevsiminde kızgınlık göstermeleri ve kuzulayan 100 koyundan ortalama 200-250 kuzu alınabilmesidir. İyi yönetilen sürülerde yılda iki veya iki yılda üç kuzulatma ile bu sayı 300-350 kuzuya kadar ulaşabilmektedir.