Larva dönemi boyunca sıcaklık, nem, hava, ışık ve yaprak niteliği koza ve ipek verimini doğrudan etkilemektedir. İlk yaşlar için ortam sıcaklığı 25-26 °C ve nem düzeyi % 80-85 arasında tutulmalıdır. Son yaşlarda ise her ikisi de düşürülerek sırasıyla 22-25 °C ve % 65-80 düzeylerinde sağlanmalıdır. Havalandırma, böceklere taze hava sağlamak amacıyla yapılmalıdır. Yetersiz havalandırma ya da hiç havalandırma yapılmaması, içeride CO2 gazının birikmesine, iştah kaybına yol açmakta, gelişmeyi yavaşlatmaktadır. İpekböceği yetiştirme evinde loş ve gölgesiz bir aydınlatma idealdir. Parlak ışık, böceklerin gölge yerlerde yığılmalarına neden olmaktadır. Günde 16 saatlik bir aydınlatma yeterli olmaktadır. Dut yaprağının yenilebilirliği, içerdiği su ve selüloz miktarları ile değişmektedir. İpekböcekleri ilk yaşlarda yüksek oranda su ve protein ile düşük nişasta ve selüloz değerlerine sahip olan filiz yaprakları ile beslenmelidirler. Son yaş ipekböceklerinin beslenmesinde ise kartlaşmamış ancak daha düşük oranlarda su ve protein içeren yapraklar kullanılır. Genç yaş ipekböceklerinin gereksindiği yüksek nemin sağlanması ve kıyılarak verilen yaprağın çabuk kurumaması amacıyla besleme tablalarının parafinli kağıt ile örtülmeleri yarar sağlamaktadır. Son yaşlarda tüketim çok hızlı olduğundan bütün olarak verilen yapraklar yenilebilirliğini uzun süre korumaktadır. Beslemede kullanılan dut yaprağının her öğün için taze toplanması uygulama açısından pratik olmayabilir. Günlük tüketimin tümü için toplanan yaprağın ise su kaybetmesi önlenmeli, depolanan yaprağın yenilebilirliği ve besleme değeri korunmalıdır.