İnsan, gerek biyolojik olarak, gerekse sosyal olarak varlığını sürdürmek, bu varoluşu daha nitelikli bir hale getirmek, devamlı kılmak ve geliştirmek amacıyla sürekli bir çaba içerisindedir.İnsanın bu çabası kendisi dışındaki birtakım unsurların varlığıyla mümkün olabilmektedir. Bu unsurların yokluğu, insana çeşitli derecelerde açlık, susama, üşüme gibi rahatsızlık ve üzüntü verir; acı derecesinde duygular yaşatabilir hatta yaşamını yitirmesine neden olabilir. Varlıkları ise doyma, ısınma, müzik dinleme, modaya uygun giyinme gibi sevinç ve zevk duygusuna neden olur. Yokluklarında insana üzüntü ve acı veren, varlıklarında ise hoşnutluk ve sevinç duyguları yaratan bu unsurlara ihtiyaç denir.