Hizmetlerin uzun süre uluslararası ticaretin konusu olmalarını geciktiren bazı ekonomik ve teknik engeller vardır. Bunları kısaca aşağıdaki gibi sıralayabiliriz:

-Hizmetler için ulaşım ve haberleşme maliyetlerinin yüksek olması,

-Telekomünikasyon ve ulaşım gibi temel hizmetlerde yasal ve kurumsal nedenlerden ötürü kamunun tekel konumunda olması,

-Rekabeti önleyen çeşitli idari kısıtlamaların bulunması,

-Hizmet sunucusu ve tüketicisinin aynı anda aynı yerde bulunması gerekliliği.

Ancak, 1970’li yıllardan itibaren malların üretim, muhafaza, işletme ve dağıtımında önemi giderek artan bilgi ve iletişim, hızlı kentleşme, ulaşım ve haberleşme sektörlerinde sağlanan gelişmeler ile azalan maliyetler, telekomünikasyon ve bilgisayar teknolojisinde ortaya çıkan ilerlemelerle birlikte uluslararası hizmet ticaretinin önemi daha da artmış ve yukarıda belirtilen engeller ortadan kalkmaya başlamıştır. Özellikle internet ve elektronik ticaretin gelişimi işletmelere daha uzak mesafeli kaynaklardan yararlanma ve giderek daha geniş piyasalara mal ve hizmetlerini sunma imkânı sağlamıştır. Küreselleşme trendi, serbestleştirme politikalarını ve ekonomik faaliyetler üzerindeki yasal engellerin kaldırılmasını güçlendirerek, mal ve hizmetlerin ticaretinde uluslararası yatırımları körüklemiştir.