Baumol’e göre verimli ve daha az verimli olmak üzere iki ekonomik faaliyet vardır. Verimli ekonomik faaliyetler (sanayi) teknolojik ilerlemeye açık faaliyetlerdir ve bu bunlar yenilik, sermaye birikimi ve ölçek ekonomilerini kapsadıkların- dan dolayı işçi başına düşen üretim miktarında birikmiş bir artışa neden olurlar. Buna karşılık daha az verimli ekonomik faaliyetler (hizmetler), doğaları gereği emek yoğun olduklarından, verimlilikte sadece düzensiz artışlara neden olmaktadırlar. Dolayısıyla verimli faaliyetlerde yüksek verimlilik sonucunda ücretlerin artması doğaldır. Ancak verimli olmayan faaliyetlerdeki ücret artışlarına denk gelen verimlilik artışları yoktur. Bu nedenle verimsiz sektörlerdeki faaliyetlerin maliyetleri giderek artmakta ve bu da hizmet fiyatlarına artış olarak yansıtılmaktadır. “Baumol’ün maliyet hastalığı” ya da “Baumol etkisi” olarak da adlandırılan bu modele göre, hizmet sektörü ve sanayi sektöründeki verimlilik farkı nedeniyle, giderek daha büyük bir orandaki iş gücü hizmet sektörüne kayacaktır. Buradaki çelişki hizmetlerin maliyet ve fiyatlarındaki nispi artışa rağmen talebinin de artmaya devam etmesidir. Baumol bunu, bazı hizmetlerin daha ucuza üretilemeyeceği; bazı hizmetlerin devlet tarafından üretilmesi nedeniyle fiyat artışlarının tüketici tarafından gözlenememesine ve insanların bazı hizmetleri refahları için önemli atfetmeleri gerçeğine dayandırmaktadır.