Türk Borçlar Kanunu’nda düzenlenen sözleşmeler içerik ve amaçları yönünden aşağıdaki şekilde ayrıma tabi tutulabilir ve örnekler verilebilir:

• Mülkiyetin devri amacını güden sözleşmeler
• Satış sözleşmesi (TBK m. 207 vd.)
• Bağışlama sözleşmesi (TBK m. 285 vd.)
• Mal değişim sözleşmesi (TBK m. 282 vd.)
• Kullandırma ve yararlandırma amacını güden sözleşmeler
• Kira sözleşmesi (TBK m. 299 vd.)
• Kullanım ödüncü sözleşmesi (TBK m. 379 vd.)
• Tüketim ödüncü sözleşmesi (TBK m. 386 vd.)
• İş görme amacını güden sözleşmeler
• Hizmet sözleşmesi (TBK m. 393 vd.)
• Eser sözleşmesi (TBK m. 470 vd.)
• Vekâlet sözleşmesi (TBK m. 502 vd.)
• Yayım sözleşmesi (TBK m. 487 vd.)
• Simsarlık sözleşmesi (TBK m. 520 vd.)
• Komisyoncu sözleşmesi (TBK m. 532 vd.)
• Saklama amacını güden sözleşmeler
• Saklama sözleşmesi (TBK m. 561 vd.)
• Ardiyeciye tevdi sözleşmesi (TBK m. 571 vd.)
• Otelciye vb. yerleri işletenlere tevdi sözleşmesi (TBK m. 576 vd.)
• Garaj, otopark vb. yerleri işletenlere tevdi sözleşmesi (TBK m. 579 vd.)
• Güvence sağlama amacını güden sözleşmeler
• Kefalet sözleşmesi (TBK m. 581 vd.)
• Cezai şart (TBK m. 179 vd.)
• Sonuçları talih ve tesadüfe bağlı sözleşmeler
• Kumar ve bahis sözleşmesi (TBK m. 604 vd.)
• Piyango ve diğer şans oyunları sözleşmesi (TBK m. 606)
• Ömür boyu gelir sözleşmesi (TBK m. 607 vd.)
• Ölünceye kadar bakma sözleşmesi (TBK m. 611 vd.)
• Ortaklık sözleşmeleri
• Adi ortaklık sözleşmesi (TBK m. 620 vd).