İbn Haldun, Montesquieu ve Mauss coğrafi konum, iklim ve demografik yapı ile
hukuk arasındaki ilişkiyi ortaya koyan düşünürlerin başında gelmektedirler. İbn Haldun’dur. Mukaddime isimli eserinde coğrafyanın ve iklimin sadece insanların
fiziki görüntüleri üzerinde değil, aynı zamanda davranış kalıpları, yaşam biçimleri, dinleri ve ahlakları üzerinde de etkili olduğunu ileri sürmüştür. Montesquieu yapmış olduğu seyahatlerden hareketle İbn Haldun gibi bir “iklim teorisi” geliştirmiştir.