XI. yüzyılda, tesadüfen bulunan Digesta metninin Bologna’da araştırılmaya başlanması ve bu çalışmaların glossator ve postglossatorların sayesinde Avrupa’nın pek çok merkezine yayılması Roma Hukukunu ortak bir hukuk haline getirdi. Bologna’daki mekteplerin benzerlerinin Fransa ve İspanya’da da kurulması, ortak dil olarak Latincenin kullanılması hem hoca hem de öğrenci transferi açısından katkı sağladı. Böylece Roma Hukuku hem bu ülkelerde hem de Portekiz, Hollanda gibi diğer Avrupa ülkelerinde ve en sonunda da Almanya’da uygulanır hale geldi. Avrupa’da dağınık hukuk uygulamaları karşısında ortak hukuk haline gelen Roma Hukuku, karşısında Tabii Hukuk Okulunu bulmuştur. XVIII. yüzyılda ortaya çıkan bu okul, hukuk kurallarının akıldan ve eşyanın tabiatından çıktığını savunmaktaydı. Roma Hukukunun gelenekçi yapısı salt akla dayanan bu sisteme uygun düşmüyordu. Bununla beraber, Tabii Hukuk Okulunun görüş ve düşüncelerini açıklamak için kullandığı malzemeler, daha anlaşılır bir şekilde zaten Roma hukukunda vardı. Bazı Avrupa devletleri, bu görüş taraftarlarının teorik olarak ortaya koydukları düşüncelerle kanunlarını yapmaya başladılar. Prusya Medeni Kanunu, Avusturya Medeni Kanunu ve Fransız Medeni Kanunu (Code Civil) bunlardandır. Avrupa’daki kanunlaştırma hareketlerinin tamamlanmasının ardından en son Almanya’da Roma Hukuku doğrudan uygulanma özelliğini kaybetmişti. Bu zamana dek yapılan Roma Hukuku araştırmaları bir yönüyle uygulamadaki hukukun araştırılmasına yönelikti. Bundan sonra ise artık doğrudan uygulanmayan bir hukuk sistemine yönelik çalışmalar yapılmaya başlanmıştır. Bununla beraber, özellikle kıta Avrupası medeni hukuklarının kanunlaştırılmasında doğrudan etkisi olan Roma Hukukunun, bu hukukların anlaşılmasında vazgeçilmez bir yeri vardır. Doğru cevap D'dir.