Iustinianus MS 527’de tahta çıkmasından hemen bir yıl sonra geniş kapsamlı bir kodifikasyon çalışması için emir vermiştir.Kazuistik sayılabilecek bu derleme esasında bir kanun kitabı olarak düşünülmüştü. Ancak modern kanunlardan oldukça farklı bir içeriğe ve sistematiğe sahipti. İmparatorluğun dili Yunanca olmasına rağmen Latince dört bölüm olarak kaleme alınmıştı. Bu sebeple sıradan hukukçuların anlaması zordu. Uygulamayı kolaylaştırmak amacıyla Yunanca özetleri yapılmıştır. Iustinianus bu derleme ile ulaşmak istediği hedefe ulaşamadı. Roma İmparatorluğu eski gücüne tekrar kavuşamadı. Ancak bu derleme klasik hukuk metinlerine bağlı kalınarak hazırlandığı için hem kendi dönemini hem de etkilendiği Klasik Hukuk Dönemini günümüze taşımıştır.