Örfi hukukun köklerinin, eski Türk devletlerindeki kağanın töre koyması ve kurultayın kural koyması ile ilişkisi açıktır.

Örfi hukuk kısaca Osmanlı padişahının koyduğu kanunlar olarak tanımlanabilir.

Osmanlı Devletinde Divan-ı hümayun içinde etkin bir görevli olan nişancı, örfi hukukun hazırlanmasıyla görevlidir.

Kanunnameler onları koyan padişahın saltanat süreleriyle sınırlı değildir.

Örfi hukuk zaman içinde ihtiyaçlara göre ortaya çıkmıştır.