Bütün kamu işlemlerinin yöneldiği nihaî amacın, kamu yararı olması gerekir. Bunun dışında, bazı hâllerde anayasa, kanunun yönelmesi gereken amacı daha özel olarak belirtmiştir. Bu amaçlar dışında, bir temel hak ve hürriyeti sınırlandıran bir kanun, amaç unsuru bakımından anayasaya aykırı olur. Buna karşılık anayasa, bir kanunun yönelmesi gereken özel amacı belirtmemişse, yasama organının takdir yetkisi üzerindeki tek sınır, Anayasa’nın 5. maddesinde değinilen “Devletin temel amaç ve görevleri” ile bütün kamu işlemlerinin yönelmesi gereken “kamu yararı” kavramıdır. Kanunun gerekçesinden ve kanun üzerindeki Meclis görüşmelerinden kanunun kamu yararı dışında bir amaçla (mesela kişisel veya duygusal saiklerle veya sadece belli bir grubun çıkarı için) çıkarılmış olduğu açıkça anlaşılabiliyorsa, kanun başka bir yönden anayasaya aykırı olmasa bile, amaç unsuru bakımından anayasaya aykırı bulunabilir.