Vergi hukukunda kaynaklar yeni bir vergi normu koyup koyamaması ölçütüne göre ikiye ayrılmıştır: Bağlayıcı (aslî) ve yardımcı (ikincil) kaynaklar. Bağlayıcı (aslî) kaynaklar, yeni norm koyan, verginin konusunu, mükellefini veya oranını etkileyen, vergi idaresinin, vergi mükellefinin ve vergi mahkemelerinin uymak zorunda olduğu kaynaklardır. Yardımcı (ikincil) kaynaklar ise, verginin aslını değiştirmeyen, verginin matrah ve oranını etkilemeyen, sadece mevcut düzenlemelerin açıklaması niteliğinde olan kaynaklardır. Kanun, anlaşma, diğer düzenleyici işlemler ve Bakanlar Kurulu kararı asli kaynak iken, Vergi Mahkemesi Kararları tali kaynaklardır.