Hukukun kaynaklarının yazılı olması esastır. Örneğin kanun, CK, yönetmelik, genelge vs. bu anlamda yazılı hukuk kaynaklarıdır. Bazı hukuk kuralları ise yazılı metinlerde yer almazlar. Ancak uzunca bir süre uygulanmaları ve toplumda bu tür kurallara uyulması gerektiği yönünde bir kanaatin oluşmasıyla varlık kazanmışlardır (örf ve adet hukuku). Bu tür hukuki kaynağa yazılı olmayan kaynaklar denir. Hukuk kurallarının başta anayasa olmak üzere kanun, CK gibi bir kısmı düzenlediği alanlar itibariyle uyulması zorunludur. Bu tür kaynağa bağlayıcı kaynak denir.