Hüseyin Rahmi Gürpınar, toplumda görülen aksaklıkları mizahi bir dille sergiler. Bu aksaklıklardan biri de din konusundaki yanlış bilgi ve boş inançlar ile bunların sebep olduğu yersiz davranışlardır. Bunları mizahi bir üslupla ele alır ve sergiler. Dini inanç ve düşünceyi değil, dini değer ve tavırların yanlış yorumlanışını, saplantıları ve dini kimliğe bürünmüş geleneksel bazı davranış ve düşünce biçimlerini eleştirir. Bu romanlarda boş inançlardan doğan durumları ele alan yazar, halkın din ve inançlar konusunda aydınlanmasını amaçlar. Batıl inançlardan doğan komik sonuçlar aracılığıyla, batıl inançların akıl dışılığını göstermeye çalışan sanatçı, bunu güçlü mizah yeteneğiyle başarır.