NeoKlasik yaklaşımla birlikte gelir dağılımı yaklaşımları sınıfsal temelli olmaktan çıkmış ve kişisel gelir dağılımı yaklaşımları ağırlık oluşturmaya başlamıştır. Marshall, Menger, Jevons ve Walras gibi ünlü iktisatçıların analizlerine hakim olan marjinal verimlilik teorisi gelirlerin belirlenmesinde temel unsur haline gelmiştir. Neo-Klasik gelir dağılımı teorisi üretim faktörlerinin milli gelirdeki paylarından çok bu faktörlerin fiyatlarının nasıl belirlendiği üzerinde durmuşlardır. Buna göre bir üretim faktörü marjinal ürün değeri marjinal maliyetine eşit olana kadar istihdam edilecektir. Yani üretim faktörü üretime katkısı oranında değer kazanacaktır. Faktörlerin marjinal fiziki verimlilikleri üretim teknolojisi ile de bağlantılı olduğundan gelir dağılımı etkileyen bir faktör de teknoloji olmaktadır.