Birinci Beş Yıllık Kalkınma Planı esasen Harrod-Domar Büyüme Modeli’ne dayanmaktaydı ve bu modele dayalı planlı kalkınma süreçlerinin vazgeçilmez unsuru sermaye-hasıla katsayısıydı. Birinci Beş Yıllık Kalkınma Planı’nda %7’lik büyüme (kalkınma) hızı hedeflenmiş, sermaye-hasıla oranı 2.6 olarak tahmin edilmiş ve böylece gayrisafi milli hasılanın %18,2’sinin tasarruf edilip yatırımlara dönüştürülmesi öngörülmüştür. Bu planın uygulama sonuçları başarılıdır ve olumlu eleştiriler almıştır.