Avrupa’da daha önce bilinmeyen pek çok yeni ürün, büyük miktarlarda ithal edilmemekle birlikte öğrenildi ve yerlileştirilerek önemli temel yiyecek maddeleri haline getirildi. Amerika’dan patates, domates, mısır, fasulye ve kabak geldi. Asya’dan öğrenilen pirinç Avrupa ve Amerika’da üretildi. Özellikle mısır ve patates ekiminin yaygınlaşması, 18. yüzyıldan itibaren Avrupa hızlı bir nüfus artışı dönemine girdiği zaman açlık tehlikesinin azaltılmasına ve yiyecek probleminin çözümlenmesine büyük katkıda bulundu.