19. Yüzyılda hızlı nüfus artışının nedeni ortalama hayat süresinin uzamasıdır. Bebeklerin ve yaşlıların ölüm oranlarında önemli bir değişme olmasa da çocukların ve orta yaşlı insanların ortalama hayat ümidi önemli ölçüde artmıştır.
Yüzyıllarca 30 yılda sabit kalan Batı insanının ortalama hayat süresi 40’a yükseldi.