Düyun-u Umumiyye İdaresi’nin kurulmasıyla Osmanlı hükümetinin karar
alma ve hareket özgürlüğü önemli ölçüde kısıtlandı. İmparatorluğun en verimli gelir
kaynakları Düyun-u Umumiyye’ye verilmişti ve kapitülasyonlar hükümetin geri
kalan gelir kaynaklarından etkin şekilde yararlanmasını engellemekteydi. Ancak
Düyun-u Umumiyye para istikrarının sağlanmasına katkıda bulundu; Avrupa’da
devletin kredi itibarını yükselterek daha elverişli koşullarla borçlanmasını sağladı
ve iyi işleyen bürokrasisiyle öşür gelirlerinin artırılmasında önemli rol oynadı.