Ataerkil aile yapısının çözülmeye uğradığı, ebeveynlerin gençler üzerindeki kontrolünün zayıfladığı modern toplumlarda mobil telefonlar, birbirine zıt görünen iki işlevi aynı anda yerine getiriyor: Mobil teknoloji, bir yandan gençler için önemli bir özerklik ve bağımsızlık alanı tanımlarken, bir yandan da anne, baba ve genç çocuk arasındaki ilişkileri yeniden sağlamlaştırıyor. Mobil telefonlar, yoğun iş yaşamı içerisinde aile-genç arasındaki ilişkilere ve günlük yaşamı örgütleme çabasına katkıda bulunuyor. Kısacası, mobil telefon teknolojisi paradoksal biçimde hem bağların zayıflamasına, hem de sürdürülmesine katkıda bulunuyor.