Davetine başladığı günden itibaren yaklaşık yirmi yıl boyunca kendisine ve arkadaşlarına her türlü kötülüğü yapmış, Mekke’den çıkarmakla yetinmeyip savaş üstüne savaş tertiplemiş ve bütün şirk ehlini de yanına alarak İslâm’ı ortadan kaldırmaya çalışmış olan Mekkeliler’e istediği her cezayı verebilecek durumdaydı. Hiç kimsenin de ona itiraz edebilecek hali yoktu. Ancak o, böyle yapmadı ve “Haydi gidiniz, hepiniz serbestsiniz” diyerek onları affettiğini açıkladı. Ayrıca hiç kimsenin malına mülküne dokunulmadı, muhacirlerin geride bıraktıkları ev ve arazilerinin peşine düşülmedi. Fetih günü bir af, bir bağışlama günü oldu. Hz. Peygamber, İslâm’ın ruhunu en iyi şekilde aksettiren bu asil davranışıyla, bütün Mekkeliler’in kısa zaman içinde Müslüman olmalarına zemin hazırlamış, onlara kâinatın en büyük fırsatını sunmuştu.