Hz. Ömer, muhâcirlerden Kureyş ileri gelenlerinin Medine’den ayrılıp diğer şehirlere yerleşmelerini yasaklamıştı. Ancak özel izinle ve geçici süre için ayrılmalarına müsaade ediyordu. Bunun sebebini, onların mal-mülk hevesine kapılmalarından duyduğu endişe olarak açıklıyordu. Yine onların çeşitli şehirlere dağılmasının, aralarında bir ihtilaf çıkmasına yol açmasından ve bu ihtilafın onların etrafında kümeleşecek grupların ihtilafına dönüşmesinden korkuyordu. Tarihçiler Hz. Ömer’in korktuğu durumun, Hz. Osman’ın karşılaştığı sonuç olduğunu söylemişlerdir. Hz. Osman, bu yasağı kaldırdı ve Kureyş ileri gelenlerinin diğer vilayetlere giderek oralarda yerleşmelerine izin verdi.