Hz. Peygamber, Yüce Allah’a kulluğunda samimi idi. İbadetlerini huşu üzere, Allah’a gönülden bağlılıkla, samimiyetle ve sürekli olarak yapardı. Onun kulluğu, ihsan mertebesindeydi. Yani ibadetlerini, Allah’ı görüyormuşçasına yerine getirirdi. Gerçekten de o, namazda kendisini o denli Allah’a teslim ederdi ki, okuduğu Kur’an a^yetlerinin anlamlarına göre duygulanır ve kendinden geçerdi. Doğru yanıt C'dir.