İsyancılar muhasaranın son on gününde kuşatmayı şiddetlendirdiler. Hz. Osman’ın evinden dışarı çıkmasına ve mescide gelmesine izin vermediler. Ona halifeliği bırakmasını, aksi takdirde öldüreceklerini söylediler. Bundan itibaren evine su gönderilmesini de yasakladılar. Mervân’ın konuşmasına duyduğu öfke yüzünden bir kenara çekilen Hz. Ali ve Hz. Peygamber’in hanımlarından Ümmü Habibe’nin su ulaştırma teşebbüslerini sert bir şekilde engellediler. Bu sırada asilerin sadece kendisini öldürmek istediklerini anlayan Hz. Osman ise, onların halifeliği bırakması için yaptıkları teklifi kabul etmedi. Evinde ve kapısının önünde olup kendisini savunmak isteyenleri de tehlikeye atmak istemedi. Onların kendisini savunmak için silah kullanmalarına izin vermedi. Hatta kendisinden başkasının kanı akıtılmasın diye, onlardan silah kullanmamaları için söz aldı. Bu konuşmalar esnasında çevresinde 700 kişinin bulunduğu, halifenin izin vermesi durumunda isyancılara üstünlük sağlayabilecekleri ihtimalinden de bahsedilir. Hz. Peygamber’in hadisi dolayısıyla bir musibetten sonra şehit edileceğini bilen (Tirmîzî, “Menâkıb”, 19) Hz. Osman’ın, rüyasında onun kendisine yarın birlikte iftar edeceklerini söylemesinden de etkilenerek, asilere boyun eğmeyi reddedip onuruyla ölmeyi göze aldığı belirtilir.