920’lerden itibaren mutasavvıf Ebû Nasr Sâmânî dolayısı ile manevî bir merkez konumunda olan Artuç’daki Yağmaların da burayı terk ettiği anlaşılmaktadır. Nitekim, Kâşgarlı Mahmud, (ata mezarının bulunduğu) Artuç hakkında hiçbir bilgi vermez. Sadece, bu adı taşıyan iki köyün bulunduğuna işaret eder. Kâşgar’daki hakanlık mezarlığı, bilhassa Mâverâünnehr’in fethinden sonra anlamını yitirmiştir. Zira, artık hanedan mensupları kendi bölgelerinde yaptırdıkları rıbat, medrese, türbe v.s. imaretlerde defnedilmekteydiler. Diğer taraftan manevî merkez Artuç da bu tarihlerde önemini kaybederek, yeni manevî merkez Buhârâ’ya kaymış olmalıdır.

Lâzne ve Ferâhiye, Tuhsîlerin iki boyu olup, bu adı taşıyan iki köy vardır. Tuhsîlerin bir diğer köyü Suyâb (Tokmak), yirmibin adamın (atlının) çıktığı geniş bir köydür. Kâşgarlı Mahmud’a göre Tuhsî, Kuyas’da bulunan bir Türk oymağıdır.