Yukarıdaki cümle “There is…” ifadesi ile başlıyor. “is” fiilinin kullanımı bize tekill bir nesnenin kullanılacağını belirtiyor. Boşluğun devamında “café” ifadesinden tekil nesne kullanıldığını görüyoruz. Dolayısıyla bize tekil nesnenin başına gelebilecek bir belirteç gereklidir. Bunlar da “a” ve “no” belirteçleridir. Fakat “no” burada anlam olarak uygun değildir. İkinci cümleden bu kafeye gittiklerini belirtiyor. Bu durumda bu kafenin var olduğunu öğreniyoruz.