Göğsün yaklaşık ortasında ve yüreğin arkasında soluk borusu iki dala ayrılır. Bu dallara birincil (primer) bronş denir. Sağlı sollu bu birincil bronşların her biri bir akciğere girer. Bunlarla beraber aynı noktadan kan damarları ve sinirler de akciğerlere giriş ve çıkış yapar. Sağ taraftaki bronş soldakine göre biraz daha geniştir. Bronşlar yapı olarak soluk borusuna benzerler. İç yüzeylerini siliyalı epitel doku kaplar ve siliyalar buruna doğru dalgalanarak sistemin içini süpürerek temizlerler. Otonom sinir sisteminin sempatik dalı düz kasları gevşeterek solunum yollarının genişlemesini, parasempatik sistem daralmasını sağlar. Akciğere girdikten sonra birincil bronşlar dallanır ve ikincil (sekonder) bronşları oluşturur. Bunlar yaklaşık 8 dala daha ayrılabilir. İkincil bronşlar da dallanır ve bronşcukları oluşturur. Bunlarda dallanarak ve çapları küçülüp dal sayısı artarak son (terminal) bronşcukları oluştururlar. Burun boşluğundan son bronşcuklara kadar olan bölgede gaz değişimi olmaz, sadece hava giriş ve çıkışını sağlarlar. Son bronşcuklar dallanmaya devam ederek solunum bronşcuklarına dönüşürler. Bunlar da dallanarak, küçülerek ve sayıları artarak alveol kanalları haline gelirler. Alveol kanallarının ucunda alveol keseler vardır. Soluk borusunu bir ağacın gövdesine, iki tane bronşu ağacın ana dallarına, bronşcukları, alveol kanalları ağacın gittikçe artan ama küçülen dallarına ve alveol keseyi ağacın yapraklarına benzeterek bu sisteme solunum ağacı denir. Solunum bronşçuğundan alveollere kadar olan bölge gaz alışverişinin olduğu bölgedir ve bu bölge bir üzüm salkımına benzetilir