Soluk verme pasif bir olaydır. Soluk alırken kasılan omuz, kaburga ve diyafram kasları gevşeyince göğüs boşluğu ve akciğer içi alanı daraltacağı için alveollerdeki havanın basıncı biraz artar ve bu sefer alveol havasının atmosfere çıkması sağlanır.

Soluk almadan önce plevra boşluğunun basıncı yaklaşık eksi 4 mm Hg kadardır. Nefes almak için göğüs kafesi genişletildiğinde, genişleyen bu alan içindeki basınç eksi 6 mm Hg ‘ya düşer.

Mediastinum içi basıncı atmosfer havası basıncından düşük (eksi 4 mm Hg) olduğu için mediastinumdaki organlar bu durumdan etkilenirler. Epiglotis kapalı iken soluk vermeye çalışıldığında mediastinum içi basıncı artar. Bu basınç artması toplardamarla bedenden kalbe gelen kan akışını aksatabilir.

Henüz doğmamış anne karnındaki fetus akciğer solunumu yapamaz, annenin dolaşımından oksijen alır ve ona karbondioksiti verir. Akciğerler kapalıdır ve havayla şişmiş değildir. Doğar doğmaz solumaya başlar ve akciğerlere hava dolarak şişer. Buna ilk nefes denir.

Hepsi