Bireylerin cinsel yönelimlerini tercih ettikleri yönündeki düşünceler, bireylerarası veya gruplar arası ilişkiler bağlamında değerlendirildiğinde, heteroseksüel olmayan tüm yönelimlere karşı her türlü ayrımcılığı meşrulaştıran bir zemin de hazırlamaktadır. Cinsel bireylerin, toplumun çoğunluğundan farklı olan cinsel yönelimlerini, kendi iradeleri dâhilinde seçtiklerini düşünmek, yaşamlarının farklı alanlarında maruz kaldıkları ayrımcılıkları da “hakettikleri” gibi yanlış bir yargının paylaşılmasına neden olmaktadır. Bilimsel alanda eşcinsellikle ilgili araştırmalarda elde edilen önyargılı bilgilerin birçoğu ise, sadece terapi sürecinde olan eşcinsel bireylerden hareketle tüm eşcinsellere genellenmekteydi. Bu nedenle hem akademik hem de kamusal alanda “eşcinsellik ve hastalık” bağlantısı yaygınlaştırılmış ve eşcinsel bireyler uzun yıllar “hasta” olarak etiketlenmislerdir. Günümüzde tüm dünyada eşcinselliğin, heteroseksüellik gibi, bireylerin fiziksel ve duygusal açıdan tatmin oldukları ve birbirleriyle sağlıklı ilişkiler kurdukları bir cinsel yönelim olduğu kabul edilmektedir. Eşcinselliğin nedenleri üzerinde konuşmak veya tartışmak, ya da eşcinselliğin “ne olduğunu” sürekli olarak ne olmadığından ayırarak yani heteroseksüellikten ayırarak düşünmeye çalışmak hem akademik hem de sosyal boyutlarda anlamsız veya işlevsiz bir çaba olarak nitelendirilebilir.