Yanıt Açıklaması: 17. ve 18. yüzyılda insan hakları, “doğal haklar” ve insanın hakları” adı altında siyasi düşünce dünyasına girdiğinde, o dönemdeki hakim siyasal yapıya ve o yapının meşruluk ilkelerine kesin ve sert bir başkaldırıyı temsil ediyordu.Bu düşünce, ekonomik hayatı büyük ölçüde kontrolü altında tutan ama siyasi olarak bir ağırlığı bulunmayan burjuva sınıfı tarafından temsil ediliyordu. Burjuva ideologları, özetle şu düşünceleri savunuyorlardı: • Bütün insanlar eşit ve birtakım doğal haklara sahiptirler. • İnsanlar, devleti ve diğer sosyal kurumları sahip oldukları bu haklar dâhilinde kurmuşlardır. • Dolayısıyla devlet, mutlak ve sınırsız bir varlık değildir; devlet, insanlar tarafından kendilerine hizmet etmesi amacıyla yaratılmış sınırlı bir varlıktır. • Fakat mevcut hükûmetler insanlar üzerinde büyük bir tahakküm kurmuşlardır ve bu nedenle ehlileştirilmeleri gerekir. • Bütün insanlar adil yargılanma hakkına sahiptirler.