İnsan hakları, genellikle, moral kabuller ve değerlerle temellendirilir. idealist bir
talepler dizini gibi görülen insan hakları, gerçekte son derece pratik ve yaşamsal
sorunların çözümünü öngören ‘pragmatik’ bir kavram, ‘çatışma önleyici’ bir mekanizmadır; bireyi, sosyal grupları ve devleti hak ve özgürlükler ortak paydasında
buluşturarak toplumsal barışı inşa etmeye çalışır.

Bu bağlamda insan hakları talepleri ‘güvenlik perspektifinden’ de ele alınabilir.
En temel insan hakkı olan ‘yaşam hakkı’ insanların fiziksel varlıklarının güvence
altına alınmasını ifade eder.

Uluslararası sistem ve dengelerin sınırlayıcı etkilerine rağmen ulusal rejimin niteliği ülkenin dış politika davranışlarını da belirli ölçülerde şekillendirir.

Mülteci, basitçe, ülkesinden göçe zorlanan insandır. 1951 tarihli Mültecilerin Statüsüne
İlişkin BM Sözleşmesi mültecinin kim oldu¤unu açıklamıştır:  Mülteci, ırk,
din, milliyet, sosyal veya siyasal bir grup mensubiyeti nedeniyle uyruğunda olduğu
ülkede hayatı tehlikede bulunduğu için ülkesini terk eden ve bu nedenlerden dolayı
ülkesine dönemeyen kişidir. 

Hepsi