BM Şartı’nda kendi kaderini tayin bir “hak” olarak değil, bir “ilke” olarak düzenlenmiştir.

Self determinasyon ilkesini hakka dönüştüren ilk metin, “Sömürge Ülkeler ve Halklarının Bağımsızlıklarının Güvence Altına Alınmasına İlişkin Bildirge'dir.

Kendi kaderini tayin hakkının evrensel bir hak olmasını BM’nin 1966 tarihli Kişisel ve Siyasal Haklar Sözleşmesi ile Ekonomik, Sosyal ve Kültürel Haklar Sözleşmesi sağlamıştır.

Uluslararası Adalet Divanı self determinasyonu (kendi kaderini tayin) erga omnes (üzerinde herkesin anlaflmaya vardığı norm) olarak nitelemektedir.

İkinci kuşak haklar arasında sıralanan kendi kaderini tayin hakkı sanayi devrimi sonucunda ortya çıkan işçi hareketleri ile gündeme gelmiştir.