Özellikle günümüz kapitalist rekabetçi ekonomik anlayışı, bireyleri sadece tüketici olarak görme eğilimindedir. Özellikle kişisel bilgisayarlar ve internet kullanımı ile bireyler doğrudan birer müşteri/tüketici olarak kabul edilmektedir. Bu nedenle, ticari kuruluşlar, reklam verenler vb. için bireyleri istenilen ürünü almaya ya da istendik yönde karar vermeye ikna etmek çok önemli bir amaç haline gelmiştir. Öyle ki, bu yöndeki çaba iknanın boyutlarını aşarak bireyleri çeşitli tekniklerle
yönlendirme, etkileme ve hatta kandırmaya kadar varmaktadır. Rızanın imalatı, rıza ya da toplum mühendisliği gibi kavramlar da bu çabaya yönelik olarak getirilen eleştirilerden türemiştir. Propoganda Modeli, Noam Chomsky ve Edward Herman (2006) tarafından geliştirilmiştir. Buna göre, kapitalist ülkelerdeki medyanın amacı halka 24 saat boyunca propaganda yaparak egemen değerleri topluma aşılamaktır. Var olan düzenin devam etmesi ve iktidarın meşrulaştırılması için medyanın amacı
geniş kitlelelerin rızasını üretmektir. Kapitalist toplumlarda medyanın en önemli işlevi, resmi ideolojinin/devlet politikasının propagandasını yapmaktır.
Propaganda Modeli’ne göre, medya aynı zamanda serbest piyasa sisteminin de merkezinde yer almaktadır. Medya kuruluşları, çoğunlukla zengin kişilerin ve büyük şirketlerin mülkiyetinde olan kâr amacı taşıyan işletmelerdir. Kar elde etmenin birincil aracı olarak reklamlara bağımlı olan medya kuruluşları, reklamverenlere de ekonomik olarak bağımlıdır. Bu ekonomik bağımlığının yanı sıra, medya hem hükümete hem de büyük şirketlere haber kaynağı olarak da bağımlı durumundadır.