Örgütlerin sosyal sorumlu olmaları toplumsal düzeyde kabul görse de konuya ilişkin karşıt görüşler, Adam Smith, Ludvig von Mises, Frederich Hayek ve Milton Friedman tarafından ileri sürülmüştür. Bu iktisatçılar sosyal sorumluluğun yöneticilerin karar verme sürecinin bir bileşeni olarak düşünülmemesi gerektiğini ileri sürmektedir.

İşletmeler son tahlilde, toplumun yasal kısıtlarıyla uyumlu bir şekilde ürettikleri mal ve hizmetlerden elde ettikleri geliri en üst düzeye çıkartmaya çalışmalıdır. Yöneticiler kurumsal sosyal sorumluluk projelerine finansal kaynak ayırdıklarında, kendilerine toplum için neyin iyi olduğuna ilişkin karar veren bir rol atfetmektedirler. 

Elde edilen gelirin yapılan işle ilgili olmayan alanlara yatırılması örgütün rekabet gücünü azaltacak, fiyat artısına ve vergi matrahında düşüşe neden olacak, sonuçta da örgütün istihdam potansiyeli olumsuz etkilenecektir. 

Milton Friedman’a göre işletme yöneticileri işletme sahiplerine karşı getiri sağlama ve aynı zamanda toplum refahını gözetme gibi iki amaca odaklandığında önemli bir çıkar çatışması oluşmakta, bu çatışma da isletmenin çöküşüne zemin hazırlamaktadır. 

Friedman yöneticileri sosyal sorumluluk amaçları peşinde koşmaya yöneltmenin iş etiğine de aykırı olduğunu belirtmektedir. Çünkü yöneticilerin toplumsal fayda için uyguladıkları sosyal sorumluluk faaliyetlerinin maliyeti ya hissedarlara yüklenmekte ya da tüketicilere aktarılmaktadır. Yönetici işletmenin profesyonel çalışanı ise sorumluluğu topluma değil, işletme sahiplerine karşıdır. 

Bu bilgiler doğrultusunda doğru cevap seçeneği B'dir.