Yanıt Açıklaması: İnsanın alternatifler arasında tercihlerde bulunabilmesi ve kendisinde hayra yönelik bir yatkınlık olması, kararlarında nihai olarak hayrın tahakkuk etmemesi durumunda bir huzursuzluk hali ortaya çıkar. Huzursuzluğun kaynağı vicdan olarak isimlendirilir. Birilerinin şüpheli tavırlarına maruz kalmak ve bu şüpheyle yaşamak zorunda kalmak, bir yaptırım şeklidir. İnsanın her şeye rağmen bazı fiillerindeki gerçek niyetini, hatta bazı fiillerini diğer insanlardan gizleme imkânı bulunmaktadır. Ancak ahirette bütün fiillerin değerlendirileceği büyük ve mutlak manada adil bir mahkemede muhakeme edileceğinin farkında olmak insana kararların alırken ve uygularken farklı bir ahlâki ufuk kazandırmaktadır. Bu ufuk nihai olarak insanın “Allah’a O’nu görüyormuşçasına ibadet etmesidir; her ne kadar kendisi Allah’ı görmüyorsa bile.” Toplumun da etkin olamadığı yerde nihayet bütün insanların muhakeme edileceği, bütün verilerin en ince teferruatına kadar ortaya konulacağı ve kararların mutlak manada adil olacağı bir mahkemenin varlığı hakkındaki bilgi devreye girer; bu uhrevi “yaptırım” insana ayrı bir sorumluluk boyutu ve şuuru vermektedir. Nihayet insanın, bütün insanların olmasa da, aralarında seçkin bir kısmının bütün karar ve fiillerinde Cenab-ı Hakk’ın rızasını gözetmeleri ve O’nun rıza ve ilgisinden mahrum kalma endişesi taşımaları, kendi başına çok özel bir sorumluluk şuuru vermektedir.