Diğer görüşlerin aksine Hanefîler, ayetteki on fakirin bir günlük yemek ihtiyacını karşılama hükmünün, bir tek fakirin on günlük yemek ihtiyacını karşılama biçiminde de uygulanabileceğini söylemişlerdir. Yine onlar yemek yedirmek yerine bedelinin de verilebileceğini kabul etmişleridir. Hanefîlerin bu yaklaşımı, yukarıda ifade edilen “Keffâretlerde belirlenen ibadetlerin ifasında, özellikle yedirme ve giydirmede Hanefîler bazı şekilsel düzenlemeler yapılabileceğini kabul etmişlerdir” cümlesini açıklamaktadır.