Oruç ünitesindeki bilgilerden hatırlanacağı üzere, ramazan orucunun mazeretsiz ve kasıtlı olarak bozulması keffâreti gerektirir. Keffâret-i savm diye isimlendirilen bu cezanın kaynağı Sünnet'tir. Ramazan orucunu tutarken eşiyle bilerek ve isteyerek cinsel ilişkide bulunan bir sahabiye Hz.Peygamber önce bir köle azad etmesini, bunu yapacak gücü yoksa iki ay ara vermeden oruç tutmasını, bunu da yapamayacaksa altmış fakiri sabahlıakşamlı doyurmasını emretmiştir.

Hanefîlerle birlikte fukaha çoğunluğu bu emrin, orucu kasten ve isteyerek bozan fiillerin tamamını kuşattığını söylemişlerdir. Buna göre, ister yemek- içmekle, ister cinsel ilişkiyle olsun ramazan orucunun kasten ve isteyerek bozulması cezayı gerektirir. Buna karşılık Şâfiîler sadece cinsel ilişkinin keffâret doğuracağını ileri sürmüşlerdir. Yine hatırlanacağı gibi hata, unutma, ağır baskı (ikrah) gibi kasıtlı ve istekli olunmayan bozmalar keffâret gerektirmez.