Medine’nin asıl adı Yesrib’dir. Hz. Peygamber’in hicretinden sonra, önceleri Medînetü’n-Nebî, sonraları Medine veya Medine-i Münevvere şeklinde adlandırılmıştır. Kur’ân-ı Kerim’de hem Yesrib (Ahzab, 33/13) hem de Medine (Tevbe, 9/120) olarak kullanılmıştır. En iyi cins hurma vahalarıyla ünlü olan şehrin, en stratejik özelliği Suriye-Yemen ticaret yolu üzerinde geçit konumunda olmasıdır. Bu stratejik özelliğinden dolayı, ticaret kervanlarının güvenliği nedeniyle özellikle Mekkeliler açısından Medine daha çok önem kazanmıştır. İslâm’dan önce Medine’de Yahudiler ve Araplar olmak üzere iki millet yaşamaktaydı. hicreti öncesinde Yahudiler bu şehre sosyal, kültürel, siyasî ve ticarî açıdan hâkimdiler.