Bir Mevlevî âyininin icrasını şu ana başlıklarla özetleyebiliriz:
a) Âyin bestesi içerisinde bulunmamakla birlikte her âyinin başında
okunması gelenek haline gelen, güftesi Mevlânâ’ya, bestesi Mustafa Itrî
Efendi’ye ait rast makamındaki “na‘t”ın okunması,
b) Okunacak ve çalınacak âyîn-i şerifin makamında neyle uzunca yapılan
“baş taksim”,
c) Aynı makamda dört haneli bir “peşrev”in çalınması,
d) Neyzenbaşının yaptığı kısa “taksim”,
e) Dört selâmdan oluşan “âyîn-i şerif”in okunup çalınması,
f) “Son peşrev” ve “son yürük semâi”nin yürükçe icrası,
g) Ney veya başka bir sazla yapılan kısa “son taksim”,
h) Âyinhanlardan biri tarafından okunan “aşr-ı şerif”,
ı) Tarikatçı veya duâcı dede ile en sonunda şeyhin okuduğu “Fâtiha” ve
“gülbanklar”.

Önce mürşidin izniyle üç adet nefes, ardından on iki imamın adı zikredilen
“düvâz” veya “düvâzde imam” denilen manzumeler okunması, Bektaşi tarikatının ayinlerinde görülür. Dolayısıyla 

doğru cevap "b" şıkkıdır.