Arap coğrafyasında erkeklerin başı açık dolaşmaları hoş karşılanmadığı için sarık dolamaları adettendi. Sarık, Hz. Peygamber ve Hulefâ-i Râşidîn devrinde giyilen en temel başlıktı. Arapların tacı olarak kabul edilen bu giysi değişik renklerde olurdu. Kişinin makam ve mevkiine göre sarığının kumaşı pahalı yahut ucuz olurdu. Sadece gayrimüslimlerin sarık giymesi yasaklanmıştı. Emevîler dönemindeki sarıklar genellikle ipek kumaştan yapılırdı. Sarığın altına kalansüve adı verilen ince bir başlık daha giyilirdi. Bu başlık İslâm’ın ilk devirlerinden beri biliniyordu.