Mikro çekirdek yaklaşımından farklı olarak işlevler kullanıcı katmanında çalıştırılmaz. Bunun yerine, işlevler sistem açılısında ya da ihtiyaç anında çekirdeğe eklenir. Bu yaklaşımın mikro çekirdek yapısından diğer bir farkı ise modüllerin haberleşmek için çekirdeğe bağlı olmamasıdır. Modüller doğrudan birbirleri ile haberleşebilmektedir. Modüler yaklaşımın diğer bir avantajı ise sistemin kolaylıkla genişletilebilmesidir. İşlevlerin çekirdeğe doğrudan entegre edilmediğinden, işlev eklemek için yen iden derlemeye gerek duyulmaz. Bunun yerine işlevler modül olarak çekirdeğe bağlanır ve doğrudan diğer modüllerle etkileşime geçebilir. Örneğin, bellek yönetimi ve işlemci zamanlaması gibi temel işlevler çekirdekte barındırılırken, farklı dosya sistemleri (FAT32, NTFS, ExFAT vb.) için destek, modüller ile sağlanabilir.