Keynes’in istihdam teorisi, “Genel İstihdam Teorisi” olarak isimlendirilmektedir. Keynes’in istihdam teorisi, belirli bazı varsayımlara dayanmaktadır. Bunlar; mal ve faktör piyasalarında tam rekabet koşullarının bulunması, üreticiler için yapılan “Homo Economicus” varsayımıdır. Ayrıca Keynes ekonomideki sermaye stokunun veri olduğunu ve üretim ile istihdamın aynı yönde değiştiğini kabul etmiştir. Ancak E seçeneğinde farklı yönde değiştiği dendiği için cevap E seçeneğidir. Bu varsayımlara bağlı kalındığında Keynes, bir ekonomideki istihdam düzeyinin “toplam arz” ve “toplam talep”e bağlı olacağını iddia etmiştir.