Kameranın bu özelliği ile kitlelerin yeniden üretimi gerçekleştirilir. Sinemaya gelmiş olan kalabalık filmi izlerken artık bir topluluk değil bir kitle haline alır ve filmin sunduğu çerçeve doğrultusunda haz alır, eğitilir ya da propagandaya maruz bırakılır. Filmlerde ulusal kimliklerin ön plana çıkarılması, filmlerin bir ulus kurgusunun inşa edilmesinde kültürel bir öğe olarak kullanılmasına bir örnektir. Bu süreç kameranın kültürel bir öğe olduğunu ortaya koyar.