1982 Anayasası’nın “Hakimlik ve savcılık mesleği” kenar başlıklı 140. maddesinde, hakim ve savcılık mesleği ve personel rejimine ilişkin temel ilkeler kabul
edilmiştir. Bu ilkeler şunlardır;
• Hâkimler ve savcılar adli ve idari yargı hâkim ve savcıları olarak görev yaparlar; bu görevler meslekten hâkim ve savcılar eliyle yürütülür,
• Hâkimler, mahkemelerin bağımsızlığı ve hâkimlik teminatı esaslarına göre
görev ifa ederler,
• Hâkim ve savcıların nitelikleri, atanmaları, hakları ve ödevleri, aylık ve
ödenekleri, meslekte ilerlemeleri, görevlerinin ve görev yerlerinin geçici
veya sürekli olarak değiştirilmesi, haklarında disiplin kovuşturması açılması ve disiplin cezası verilmesi, görevleriyle ilgili veya görevleri sırasında işledikleri suçlarından dolayı soruşturma yapılması ve yargılanmalarına karar
verilmesi, meslekten çıkarmayı gerektiren suçluluk veya yetersizlik halleri
ve meslek içi eğitimleri ile diğer özlük işleri mahkemelerin bağımsızlığı ve
hâkimlik teminatı esaslarına göre kanunla düzenlenir,
• Hâkimler ve savcılar 65 yaşını bitirinceye kadar hizmet görürler; askerî
hâkimlerin yaş haddi, yükselme ve emeklilikleri kanunda gösterilir,
• Hâkimler ve savcılar, yasada belirtilenlerden başka, resmî ve özel hiçbir görev alamazlar,
• Hâkimler ve savcılar idari görevleri yönünden Adalet Bakanlığı’na bağlıdırlar,
• Hâkim ve savcı olup da adalet hizmetindeki idari görevlerde çalışanlar,
hâkimler ve savcılar hakkındaki hükümlere tabidirler; bunlar, hâkimler
ve savcılara ait esaslar dairesinde sınıflandırılır ve derecelendirilirler,
hâkimlere ve savcılara tanınan her türlü haklardan yararlanırlar