İnsan kaynakları yönetiminde çalışan, kurumun edilgen bir unsuru olarak
görülmektedir.

İnsan kaynakları yönetimi, çalışanları iç paydaşlar olarak görmektedir.

İnsan kaynakları yönetimi, kurumda “ben” merkezli bir anlayış yerine “biz” merkezli
bir kültürü egemen kılmaya çalışmaktadır.

İnsan kaynakları yönetimi, kurumda hiyerarşiye dayalı otorite türü yerine, bilgiye
ve uzmanlığa dayalı bir otorite biçimini savunur.

İnsan kaynakları yönetimi, girdilerden daha çok sonuçlara yönelmektedir.